احجام فضایی هیچ گاه کاملا گرد نیستند. نیروی گریز از مرکز هنگام چرخش سیارات در مداری بیضی شکل تاحدی آنها را مسطح می کند.
به عنوان مثال قطر خورشید در محل چرخش به دور مدار ۱۰ کیلومتر بیش از قطر آن در دو قطب سیاره است. قطر زمین نیز در خط استوا ۲۱ کیلومتر بیش از قطر آن در خط مرزی قطب شمال و جنوب است.
کپلر ۱۱۱۴۵۲۳ که پنج هزار سال نوری با زمین فاصله دارد گردترین شی طبیعی است که در آسمان مشاهده می شود. شعاع میانی این ستاره حدود ۱.۵ میلیون کیلومتر است. شعاع ستاره در محل چرخش براساس مدار فقط سه کیلومتر بیش از شعاع آن در خط مرزی دو قطب است. بنابراین می توان این ستاره را تقریبا گرد دانست.
لارنت گیزون از موسسه «مکس پلانک» که در زمینه تحقیقات منظومه شمسی فعال و همکارانش در دانشگاه گوتینگن آلمان از میزان نوسان ستاره یا انقباض و انبساط استفاده کردند تا طی چهار سال میزان کروی بودن ستاره را اندازه گیری کنند.
حالات مختلف نوسان در عرض های جغرافیایی مختلف حساس است و این حساسیت به محققان اجازه می دهد تا آنها را مقایسه کنند.
براساس یافته های این گروه این ستاره با سرعت کمتری در مدار خود می چرخد و همچنین حالت بیضی شکل کمتری دارد، به طوریکه سرعت چرخش آن سه برابر کمتر از خورشید است. بنابراین کارشناسان تخمین می زنند حوزه های مغناطیسی سبب شده است شکل این ستاره کروی تر از بقیه باشد.
این گروه تحقیقاتی تصمیم دارد با استفاده از همین روش ستاره های دیگر را بررسی کند. گیزون می گوید: برایمان جالب است بدانیم تا چه حد چرخش سریع در مدار و قدرت حوزه های مغناطیسی در تغییر شکل ستاره تاثیرگذار هستند.
- چهارشنبه ۲۸ فروردين ۹۸
